Tektura to najgrubszy materiał papierniczy. Uzyskuje się ją przez sklejenie na przemian płaskiego i pofalowanego papieru. Takie połączenie zwiększa właściwości wytrzymałościowe, termiczne, amortyzacyjne, oraz sztywność materiału. Do jej wyrobu używa się grubszych włókien ścieru drzewnego, szmat, makulatury. Istnieje wiele rodzajów tektur. Różnią się one przede wszystkim wielkością fali i liczbą warstw papieru. Modyfikacja tych elementów wpływa na parametry tektury.
Tektura falista powstaje z połączenia od dwóch do siedmiu warstw, naprzemiennie płaskich i pofalowanych. Płaska warstwa papieru nazywa się liner, a pofalowana fluting. Główny podział na rodzaje, jest związany z liczbą warstw, jaką posiada tektura:
- Tektura dwuwarstwowa – składa się z dwóch warstwa, płaskiej i falowanej. Cechą charakterystyczną tego rodzaju tektury jest możliwość zwijania w rulon. Główne jej przeznaczenie to dodatkowe zabezpieczenie i amortyzacja w opakowaniu.
- Tektura trzywarstwowa – składa się z dwóch zewnętrznych warstw płaskich oraz pofalowanej warstwy wewnętrznej. Przeznaczona jest do produkcji opakowań o mniejszej kubaturze.
- Tektura pięciowarstwowa – składająca się z pięciu warstw, naprzemiennie płaskich i pofalowanych. Przeznaczona jest do produkcji opakowań o dużej wytrzymałości.
- Tektura siedmiowarstwowa – składająca się z siedmiu warstw, naprzemiennie płaskich i pofalowanych. Większa liczba warstw to większa wytrzymałość. Przeznaczona jest do produkcji opakowań o bardzo dużej wytrzymałości.
Produkcja tektury odbywa się na tekturnicy. Na tzw. wałach ryflowanych – cylindrach ze strukturą pofalowaną, w wysokiej temperaturze nadaje się arkuszowi papieru trwały, falisty kształt. Następnie nanosi się klej na wierzchołki fal i przykleja warstwę płaską. W ten sposób otrzymujemy tekturę dwuwarstwową. Po naniesieniu kleju na naprzeciwległe wierzchołki fal i przyklejeniu kolejnej warstwy płaskiej otrzymamy tekturę trzywarstwową. Proces ten można kontynuować, aż do otrzymania pożądanej liczby warstw.
Obecnie przy produkcji tektury używa się również dodatków powodujących wzrost odporności na obciążenia, kontakt z wodą lub mrożenie. Powstają również tektury powlekane, przydatne do kontaktów z żywnością. Tektura nadaje się do druku offsetowego i fleksograficznego.
Obecnie tektura jest bardzo modnym materiałem. Głównie ze względu na to, że praktycznie w 100% nadaje się do recyklingu. Rozwój technologiczny pozwala także, na uzyskiwanie atrakcyjnych wizualnie opakowań z tektury, a to również jest bardzo ważne. To wszystko powoduje, że znajduje ona zastosowanie w coraz nowych dziedzinach. A to jeszcze nie koniec możliwości tego materiału.
Tektura jest czasem nazywana kartonem, ale z dla profesjonalistów z branży, to dwa różne materiały. Najważniejszą różnicą pomiędzy nimi jest grubość oraz struktura materiału. Karton charakteryzuje się większą elastycznością oraz jednolitością, a jego gramatura wynosi 160 g/m² – 315 g/m² (choć to także umowne). Aby materiał został uznany za tekturę, jego gramatura musi być większa niż 315 g/m². Kartonami często nazywa się także opakowania z tektury falistej.
Udostępnij
Udostępnij
Od 1 października 2025 roku w Polsce oficjalnie obowiązuje system kaucyjny — to jedna z najpoważniejszych zmian w polityce gospodarki odpadami w ostatnich latach. Nowe regulacje dotyczą przede wszystkim opakowań po napojach: plastikowych butelek PET, metalowych puszek i (docelowo) szklanych butelek wielokrotnego użytku. Celem systemu jest promowanie recyklingu i ograniczanie ilości odpadów trafiających do środowiska.
Projekt ustawy o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, zawierający nowe założenia systemu Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta (ROP), budzi duże kontrowersje wśród przedsiębiorców, organizacji odzysku i przedstawicieli branży opakowaniowej. Z jednej strony zakłada on przeniesienie części kosztów związanych z gospodarowaniem odpadami opakowaniowymi na producentów i importerów, zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci”, ale jednocześnie jego kształt i sposób działania […]
Rynek opakowań stoi dziś w obliczu nowych wyzwań, które mogą kształtować jego przyszłość na wiele lat. Raport Smithers prognozuje, że globalny popyt na opakowania ma osiągnąć 1,52 biliona dolarów do 2030 roku. W scenariuszu bazowym tempo wzrostu wynosi ok. 3,8 %, ale w wariancie optymistycznym może wzrosnąć do 3,9 %, zaś w pesymistycznym spaść do […]
Unia Europejska od kilku lat intensyfikuje działania na rzecz ograniczenia ilości odpadów i przejścia do gospodarki o obiegu zamkniętym. W odpowiedzi na wyzwania związane z nadmiernym zużyciem opakowań jednorazowych i negatywnym wpływem na środowisko naturalne, wprowadza nowe regulacje, które radykalnie zmieniają zasady projektowania, produkcji i utylizacji opakowań w całej UE.


