Właściwe opakowanie tekturowe naszego produkty to nie tylko właściwy rozmiar, kształt i nadruk. To także odpowiednia wytrzymałość opakowania, dostosowana zarówno do wagi jak i rodzaju zawartości, ale także do sposobu magazynowania i transportu przewidzianego dla danego rodzaju towaru.

Wytrzymałość tektury zależy od liczby warstw i gramatury oraz od jej rodzaju. Tektury np. trzywarstwowe mogą mieć różną gramaturę, co oczywiście wpływa na ich wytrzymałość. Jednak nawet przy tej samej gramaturze, różne rodzaje tektur mogą mieć różną wytrzymałość, co wynika np. z technologii produkcji. Wyjaśnijmy jeszcze, że gramatura jest to waga 1 metra kwadratowego tektury podawana w g/m2.

Wytrzymałość pudełka tekturowego zależy od rodzaju zastosowanej tektury, ale również od konstrukcji pudełka. Z tych samych rodzajów tektury można uzyskać pudła o różnych wartościach wytrzymałościowych. Optymalnie zaprojektowane opakowanie to takie, które wymaganą wytrzymałość uzyskuje przy jak najniższym koszcie produkcji. Aby określić wytrzymałość samej tektury i całego opakowania przeprowadza się specjalne testy.

Do badania samej tektury, jako materiału, służy test FCT (Flat Crush Test). Arkusz tektury umieszcza się płasko pomiędzy płytami ściskającymi. Nacisk zwiększa się do momentu wystąpienia odkształcenia fali. Parametr FCT wpływa na odporność na zgniatanie tektury np. na maszynach przetwórczych. Im jest większy, tym uszkodzenie konstrukcji tektury podczas jej obróbki jest trudniejsze. W przypadku gdy takie uszkodzenia (zgniecenie fali) wystąpiłyby, bardzo znacznie obniżyłoby to jej wytrzymałość.

Do badania wytrzymałości opakowania tekturowego służy test BCT (Box Compression Test). Pomiędzy płytkami ściskającymi umieszcza się gotowe, uformowane pudełko i zwiększa się nacisk płyt, aż do momentu wystąpienia odkształceń powodujących utratę wytrzymałości. Metoda ta pozwala określić maksymalny nacisk, jaki pudełko jest w stanie wytrzymać, a od tego zależ np. ilość warstw, w jakich pudła z zawartością mogą być składowane. Test BCT służy do optymalizacji kosztów opakowania.

Inne popularne testy to:

• ECT (Edgewise Crush Test) – test ten pokazuje odporność na zgniatanie kolumnowe, określa wytrzymałość tektury falistej przy nacisku na krawędź. Prostokątną próbkę ustawia się pionowo w taki sposób, aby kierunek nacisku odpowiadał rzeczywistemu kierunkowi obciążenia w gotowym opakowaniu.
• Wytrzymałość na przepuklenie – określa maksymalną wytrzymałość arkusza tektury na nacisk działający prostopadle do jego powierzchni. Odporność tą oznacza się, naciskając równomiernie rosnącą siłą na jedną stronę powierzchni próbki. Określa to wartość, przy której próbka pęka. W transporcie czy magazynie opakowania tekturowe poddawane są naciskom, zarówno od strony produktów, jak i zewnętrznym. Większa odporność na przepuklenie tektury użytej do produkcji opakowania oznacza mniejszą możliwość uszkodzenia samego opakowania jak i produktów znajdujących się w środku.
• Test wchłaniania wody – określa podatność tektury na wchłanianie wody. Próbka poddawana jest działaniu wody przez określony czas. Przed i po teście, jest dokładnie ważona, co pozwala określić ilość wchłoniętej wody. Jest to bardzo ważny parametr, ponieważ wilgoć znacznie osłabia wytrzymałość tektury, a więc i tworzonych z niej opakowań. Ocenia się, że przy 1-procentowym wzroście zawartości wilgoci, tektura falista traci do 10% swej wytrzymałości. Wilgoć powoduje również odkształcenia tektury, a jej źródłem może być sam produkt, np. świeża żywność, jak i otoczenie.
• Test PET – określa odporność na przebicie. Mierzy się w nim energię wymaganą do całkowitego przebicia próbki tektury głowicą o kształcie ostrosłupa. Test określa możliwość uszkodzenia opakowania przy uderzaniach o ostre przedmioty.